Anonim

Farrow Dash And Phoenix (timelaspe) Geometry Dash Fanart

Bij een bepaalde serie worden er veel namen en titels rondgegooid in de begin- en aftiteling.

Wat zijn de typische sleutelrollen (bijv. Art director, kleurzetters (iro shitei), producer, regisseur, seriecoördinator) en hun primaire verantwoordelijkheden? Zijn er ook rollen of afdelingen exclusief of werken ze anders in anime-productie dan in traditionele of westerse animatie?

1
  • Als je wat dieper in het maken van anime wilt duiken, raad ik je aan om Shirobako te kijken, een recente anime die laat zien hoe een productiestudio werkt. Laat je niet afschrikken door de eerste paar minuten die rechtstreeks uit een typische levensshow op de middelbare school lijken te komen, omdat het snel overgaat in het eigenlijke plot.

Er is een redelijk goede samenvatting van veel van de posities hier.

  • Oorspronkelijke maker

  • Regisseur

  • Enshutsu (technisch directeur animatie)

  • Tekenontwerper

  • Animatie Supervisor

  • Belangrijkste animators

  • Inbetweeners

  • Producent

  • Art Director (Art Model and Background)

  • Kleurcoördinator

  • Afwerker

  • Speciaal effect / CG-artiest

Dit zijn slechts enkele hoogtepunten:

Original Creator (gensaku)
De oorspronkelijke maker is de persoon die het concept voor het verhaal oorspronkelijk heeft bedacht. Dit kan de originele mangamaker zijn, een romanschrijver, game-ontwikkelaar, toneelschrijver, auteur, orakel, profeet of wie dan ook met een origineel idee kan komen.

Enshutsu
Vaak vertaald als animatie regisseur of technisch directeur. Enshutsu is een van de moeilijkste en belangrijkste banen in de Japanse animatie-industrie. De enshutsu is tussen de regisseur (kantoku) en de productiemedewerkers. Hij is verantwoordelijk voor het controleren en begeleiden van de show tot en met de productie, van het eerste verhaal tot het uiteindelijk uitgebrachte product, en heeft er in veel gevallen bijna volledige controle over. Hij controleert de animatietekeningen terwijl ze worden gemaakt, stelt de scènes in voordat ze naar de camera gaan en houdt toezicht op de geluids- en spraakopnamen en alle montage en vele andere taken. De exacte functie en verantwoordelijkheden variëren van bedrijf tot bedrijf en ook van show tot show. Soms eindigt de enshutsu als de zweepjongen van de regisseur; soms draagt ​​hij of zij de show en leunt de regisseur achterover en kijkt toe. Bij grotere producties is er soms meer dan één enshutsu en meestal nogal wat assistenten. Het is belangrijk om een ​​goede kennis van animatieproductie en artistiek talent te hebben om het werk te doen en het duurt meestal vier of meer jaar in de branche voordat iemand het werk goed kan doen.

Inbetweening (douga)
De tussenpersonen gebruik de sleuteltekeningen als referentiepunten en maak tekeningen die tussen de posities op de toetsen passen. Hierdoor wordt de beweging gladgestreken en ziet de animatie er beter uit. (Hoe meer daartussen er zijn, hoe vloeiender de beweging wordt en hoe duurder de animatie wordt.) Tussendoor is een relatief niet-creatieve baan. Het is meer opsporen dan iets anders. De uren zijn lang en de belangrijkste animators zijn soms erg moeilijk om mee te werken. Het wreedste van een tussenpersoon zijn, is dat ze zelden aan het werk gaan met iets waar ze fan van zijn en waar ze aan werken, raken ze snel opgebrand. (Ik ken enkele animators en een enshutsu die je in stuiptrekkingen kunt sturen door "Ranma" in hun oren te fluisteren.) Na 2 of 3 jaar afmattend tussenbeide komen, worden animators die het aankunnen meestal gepromoveerd tot keyboards.

Wat betreft een positie die aanwezig is in anime-productie, maar niet zo gebruikelijk in westerse of traditionele animatie, ik kon maar één positie vinden die bij de rekening zou passen.

Kleurcoördinatie (Iroshitei)
De kleurcoördinator bepaalt alle kleuren voor alles dat wordt geverfd / gekleurd door de shiage-afdeling in de show en maakt een iroshitei hyou (kleurmodelpakket) waar het personeel naar kan verwijzen bij het schilderen. Deze baan vereist niet alleen een goed kleurgevoel, maar ook een goed geheugen, aangezien de CC in staat moet zijn om een ​​idee te houden van hoe de kleuren voor de hele show eruit zien in haar hoofd, zodat wanneer er vragen opkomen over kleine details en dingen die niet in de iroshitei hyou ze hoeft niet aan alle modellen te trekken en erover na te denken.

De CC maakt kleurmodellen van elk van de personages en de rekwisieten, mecha enz. In het computerverfsysteem. De schilders gebruiken deze modellen bij het inkleuren van de verschillende scènes.

In de oude dagen van vloeibare verf waren er 327 veelgebruikte Taiyou Shikisai (Taiyo Paint Company) celverven, maar ze hadden er meer dan 1.000 in hun catalogus. Elke kleur had een codenummer dat oorspronkelijk gelijk was aan de DIC-code (Dai Nippon Ink Company). Kleurcodenummers waren meestal een letter gevolgd door cijfers als GY-40 en RP-99. (Sommige bedrijven gebruikten een ander verfbedrijf - Stack - maar hun verf was duurder (en van hogere kwaliteit) en de verfcodes waren anders.)

Een goede manier om te vertellen dat je dit werk te lang hebt gedaan, is door uit een treinraam naar een zonsondergang of bos te kijken en te ontdekken uit welke verfkleuren het bestaat. Computers hebben het leven een stuk gemakkelijker gemaakt met 16,7 miljoen kleuren, waardoor er geen rare verfcodes meer nodig zijn, maar nu kijk je naar die zonsondergang en vraag je je af in welke dpi je het zou moeten scannen om een ​​goede uitvoerkwaliteit te krijgen.

Ik weet zeker dat andere soorten animaties kleurcoördinatoren hebben, maar deze is enigszins specifiek voor anime omdat het zich bezighoudt met een specifiek Aziatisch bedrijf en hun beperkte selectie van verfkleuren.

De volledige pagina is het lezen waard, aangezien er naast hun vertaalde namen ook veel Japanse namen van posities staan.